Προσκλητήριο

Ειλικρινά δεν μπορώ να σε καταλάβω.
Ειλικρινά όμως.
Πού κρύβεσαι; Δεν έρχεσαι ποτέ, συνέχεια με στήνεις. Κι όλο μένω να τουρτουρίζω στο παγκάκι της πλατείας.

Φταίω κι εγώ. Νοερά σε παρακάλεσα
- να είσαι πιο έξυπνος από μένα, γιατί αλλιώς βαριέμαι
- να ξέρεις να φλερτάρεις
- να είσαι τρυφερός
- να μη βιάζεσαι
- να έχεις υπομονή, γιατί έχει περάσει πολύς καιρός
- να σου αρέσει που (ακόμη) κοκκινίζω
- τα μάτια σου να με αγκαλιάζουν
- να μου κάνεις εκπλήξεις

- να έρχεσαι να με παίρνεις από τη δουλειά για ρομαντζάδα και σινεμά
- να με εξιτάρεις
- να με αφήνεις να σε ερωτεύομαι και να σου αρέσει
- να γελάς με τα αστεία μου
- να γελάς με τις νευρώσεις μου
- να τραγουδάς (όχι φάλτσα όμως, δεν αντέχω)

- να μη ρωτάς χαζά στο σεξ

- αν πρέπει να σκέφτεσαι τη Μόνικα Μπελούτσι, να μη μου το λες - το καταλαβαίνω και μόνη μου

- να με αφήνεις να κάνω λάθη και μετά να κλαίω στον ώμο σου χωρίς να με κοροϊδεύεις

- να με κερνάς μαλλί της γριάς

- να μη ντρέπεσαι να δακρύσεις μπροστά μου
Κι εσύ τώρα τρόμαξες ε; Γι' αυτό δεν έρχεσαι. Κι όλο μου στέλνεις στο δρόμο μου κάτι κακέκτυπά σου για αντανάκλαση. Να τα κάνω τι; Ούτε ένα τόσο δα κύτταρο φαιάς ουσίας δεν αξίζουν να σπαταλάω για αυτούς.
Σοβαρέψου σε παρακαλώ κι έλα.
Έχουμε πολλά να πούμε. Πρώτα όμως πρέπει να με γνωρίσεις.

(Κερνάω και γλυκό - φράουλα)