Οι λέξεις

Οι λέξεις πληγώνουν. Αντιστρόφως ανάλογα. Λιγότερες οι λέξεις, μεγαλύτερη η πληγή.

Οι συνειρμοί φταίνε γι' αυτό. Αλλά πού να το ξέρεις; Και γιατί να το ξέρεις; Τι να σου θυμήσω; Πως τα ίδια μου είπες και παλιότερα, τότε που ίσως να είχες κι ένα δίκιο να τα λες, αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρη; Τώρα όμως δεν είχες δίκιο. Καθόλου, ούτε καν για αστείο δεν έστεκαν οι λέξεις σου. Όταν τις διάβασα, αλαφιάστηκα. Τότε ήταν ένα σύμβολο της ήττας μου, τώρα είναι απλώς μια οδυνηρή ανάμνηση. Και δεν μου αρέσει. Κυρίως γιατί δεν με αντιπροσωπεύει. Δεν είμαι αυτή πια. Εν μέρει φρόντισαν οι λέξεις σου για αυτό. Ή μάλλον να σου πω και κάτι άλλο; Δεν νομίζω τελικά ότι ήμουν και ποτέ έτσι.

Σε έχω πληγώσει όμως κι εγώ με τις δικές μου λέξεις κι ίσως όχι μόνο με αυτές. Οπότε δεν έχω λόγους να επιμένω. Απλώς θα συνυπολογίζω από εδώ και εμπρός την αλήθεια που βγαίνει από τις λέξεις σου και ανάλογα θα πράττω. Γιατί όσο λιγότερες οι λέξεις, τόσο μεγαλύτερη η πληγή. Γι' αυτό.

Καλό βράδυ