Αμέτρητη μοναξιά

Η μοναξιά δεν μετριέται σε κιλά.

Ούτε σε εκατοστά.

Καμιά φορά νομίζουμε ότι τη μετράμε με το χρόνο.

Λέμε, είμαι τόσο καιρό μόνος μου.

Κι όμως, κι έτσι μας ξεφεύγει η ουσία της.

Ούτε και με τίποτα άλλο από τα γνωστά.

Με το άδειο μετριέται μέσα μας.

Με τη Σαχάρα από νεκρή άμμο.

Όταν βάζουμε το δάχτυλό μας στην ψυχή
και ψηλαφίζουμε εκεί που θα έπρεπε να χτυπάει μια ζωντανή καρδιά
και βρίσκουμε μόνο μούχλα που ποτίζει όλο μας το είναι

Κι όταν στήνουμε αυτί κι ακούμε τον εαυτό μας να υποχωρεί ουρλιάζοντας μέσα σε ένα πλήθος χιλιάδων

Κι όταν πέφτουμε ολοένα και πιο βαθιά στη λύπη.

Έτσι μετριέται η μοναξιά

Το πιο άχαρο, το πιο αχάριστο από όλα τα άσχημα του κόσμου.

Καληνύχτα