Αν το σκεφτώ καλά, ποτέ δεν προστάτεψα τον εαυτό μου. Δεν τον φρόντισα, δεν τον αγάπησα ουσιαστικά. Γι αυτό και δεν τον έπλασα. Γι' αυτό και δεν μεγάλωσα ποτέ. Πάντα με έβλεπα, σαν να με παρατηρούσα από έξω μου, να πηγαίνω καταπάνω στο ο,τιδήποτε χωρίς ούτε μια μικρή τόση δα πανοπλία, χωρίς έστω μια ομπρέλα να μην με παίρνουν τα νερά. Και τελικά εκεί πλατσούριζα, μες στα νερά. Πάντα να παραδίνομαι αμαχητί και αβασάνιστα. Κι αυτό που κέρδισα (;) είναι αδόμητες επιτυχίες χωρίς περηφάνεια, αναιτιολόγητες, τυχαίες εκβάσεις, ανούσιες μέρες και πολλές πολλές τύψεις. Έχω κάνει κακό από φόβο. Μετά έχω φοβηθεί να το ομολογήσω ακόμη και σε μένα. Έκλεινα τα μάτια με τις παλάμες κι αρνιόμουν να βγω στο φως. Την ίδια ώρα που έλεγα σε όλους "Περάστε, ορίστε, πάρτε ό,τι θέλετε", άκριτα, από αγάπη; από ανάγκη; μάλλον κι από τα δύο. Χωρίς τροχονόμο να ελέγχει τις πορείες. Κι αφού δεν μ' αγαπούσα κι αφού δεν με προστάτευα, όλοι καλύτεροι ήταν από μένα, όλοι πιο δικαιολογημένοι, όλοι αλάνθαστοι.
Δεν με προστάτεψα, όχι. Κι αυτό που με πονάει και δακρύζω τώρα, είναι ότι ακόμη το ίδιο κάνω, που σημαίνει ότι δεν με αγαπάω. Κι αν ούτε εγώ δεν με αγαπάω, τότε είμαι πια τελείως μόνη.
Για δεκαεξίμισι ολόκληρες γραμμές λάτρεψα αυτόν τον Αόριστο που χρησιμοποιήσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά, μέσα σε μόλις τρεις γραμμές ακόμα, με σακάτεψε ο Ενεστώτας σας...
(σας το γράφω αυτό για να μην νομίσετε ούτε για μια στιγμή πως κάνετε κακό μόνο σε σας)
Κύριε Spy, ούτε για μια στιγμή. Ούτε. Συγνώμη, ήταν κακή μέρα η χθεσινή. Θα ακολουθήσει Μέλλοντας ελπιδοφόρος όμως. Καλή σας μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε εγώ με προστάτεψα
ΑπάντησηΔιαγραφήόμως γιατί φε φοβήθηκα ποτέ
ένιωθα, νιώθω χύμα κι αδιαπραγμάτευτα
και παλεύω με πανοπλία την καρδιά μου...
Μη φοβάσαι!.. Κάποιος είναι δίπλα σου...
Με φιλί
Μέρα Καλή!
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι νάτο το λάθος...
"δε φοβήθηκα ποτέ", αυτό το δε...
Να είσαι καλά!
Σε προσμένω στο χώρο μου...